دوستان عزیز یکی دیگر از شعر ها یم را به نام آینه وسنگ براتون می ذارم امید که خوشتون اومده باشد

دوش در آئینه روان شد دلم               باز در آئینه جوان شد دلم

نیمه شبان هلهله از سر گرفت          می زلب ساغر دلبر گرفت

کوچه آئینه پر از سنگ بود                لاله آئینه زخون رنگ بود

آه سیاهم مکن ای لاله گون              باز به چاهم مکن ای لاله گون

آئینه تبعیدی سنگ است هین           ظاهر آئینه روشن مبین

سنگ جلا می دهد آئینه را                جنگ صلا می دهد آئینه را

صبر گل از حیرت آئینه خست              سنگ در اندیشه خود طاق بست

سرو در آئینه زمین گیر شد                 هجرت آئینه عجب دیر شد

آینه راچشم به ظلمات نیست             کیش مکن آینه را مات نیست

زشت. بود دشمن هر آینه                   می شکند آینه .هر آینه

آینه را ریشه در آب و گل است              کندن این ریشه بسی مشکل است

ماه جنیبت کش آئینه است                  قهر مکن آینه بی کینه است

آینه تا دلبر ی آغاز کرد                         مثنوی آهنگ عزل ساز کرد

یک دو قدم یار برون شد زباغ                 آینه ام شد زعطش نقره داغ

آه چه سان وصف تو زیبا کنم                 وصف تو را از که تمنا کنم

هر چه الف .باست برون برده ام              تا قد موزون تو انشا کنم

وصف تو را واژه کم آورده ام                    باش دمی نیک تما شا کنم

باز دل آهنگ جنون می زند                   راز تو تر سم که هویدا کنم

وصف تو را هرچه بکویم خطاست             به که غزل را زسرم وا کنم

جام دلم پر زمی خون شدست               خون شفق در رگ قانون شدست

آینه ام نقش جنون می زند                     نقش جنون از پی خون می زند

سنگ مزن آینه  از جنس ماست               آینه خلوتگه بزم خداست

{ثالث}

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: