امروز غزل باید شگفتی آفرین باشد تا خوانندگانش خصوصا طبقه جوان آن را باولع تمام بخوانند.شاعر غزل سرا باید استعداد زبان را نه از منابع دیگر بلکه باید از درون خود و شعور خود کشف کند چنانکه حسین منزوی کرد یا به نوعی شهریار در زمان خود به این کشف نایل شد. به عنوان نمونه دو بیت از شعر شهریاررا می آورم تا خوانندگان  متوجه موضوع باشند. من نام این روش را {معماری-نقاشی}گذاشته ام.

چند است نرخ بوسه به شهر شما مگر

عمریست کز دو دیده گهر می شمارمت

دستی که در فراق تو می کوفتم به سر

باور نداشتم که به گردن درآرمت 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: