این شعررا برای کاج سفید وباعظمتی سروده ام که کوهی  از عظمت وشکوه بود.

ای قامت همیشه بلند ای فلک مرام

هرشام صد درود تو را هرسحر سلام

تو کوهی از صلابت وایمان وباوری

بادا همیشه سایه عز تو مستدام

من قمری شکسته پری بودم ای عجب

بازی شدم زدولت آن سایه ی همام

آیینه دار جنگل سبز حقیقتی

صد جام جم به خدمت تو کمترین غلام

زد جلوه ی جمال تو یک ره به سرو بن

سوزن شدست موی به تن سرو را تمام

در پای تو.شکسته سری را مجال نیست

ای شاهکار صنع خداوند لا ینام

شب ماه را به سینه فشاری چو نو عروس

با خوشگل فلک همه روزان گرفته کام

باشانه خیال در آیینه سحر

انبوه گیسوان تو را داده ام نظام

هر چند جسم.شب همه در بستر آرمید

آغوش سبز تو شده بر جان و دل مقام

ای نردبان سبز فلک همتی که ما

افتاده ایم باز در این دامگه به دام 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: