دوستان عزیز ازدواج بزرگان هم مثل زندگی وسرنوشت آنها پر از پیچ و خم است.
در ادبیات ایران نام دو شاعر زن بیش از همه شاعران زن بر تارک ادبیات می درخشد.اولی. پروین اعتصامی است و دیگری فروغ فرخزان.
این دو شاعر بلند آوازه هردو در زندگی زنا شوئی سر نوشت
مشابهی داشتند.زیرا هردو در ازدواج شکست خوردند وحتا مرگشان هم از یک نظر مشابه است چون هردو در جوانی از دنیا رفتند.پروین در 34سالگی با مرض حسبه از دنیا رفت وفروغ در 32سالگی تصادف کرد.واما پروین کل زندگی زنا شوئی خود را در سه بیت جاودانه کرده است ومن آن سه بیت را به تمامی پروینهای جامعه دردهم و برهم مان تقدیم می کنم. امروز خیلی از دختران این آب و خاک در دستان غولان بی شاخ و دم اسیر هستند واز آنجا که استقلال مالی ندارند وشرایط جامعه برای زندگی مجردی آن هم برای خانم های جوان مناسب نیست
مجبور هستند بسوزند و بسازند.
پروین چه زیبا اما غم انگیز سروده است:
ای گل تو زجمعیت گلزار چه دیدی
جز سر زنش و بد سری خار چه دیدی
ای لعل دل افروز تو با این همه پرتو
جز مشتری سفله به بازار چه دیدی
رفتی به چمن لیک قفس گشت نصیبت
غیر از قفس ای مرغ گرمتار چه دیدی
نظرات شما عزیزان:
به وبلاگ من خوش آمدید. از اینکه از وبلاگ اینجانب بازدید می کنید سپاسگزارم
تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان
سپیگان و آدرس sales.LXB.ir تبادل لینک نمایید