دوستان عزیز در پی نکته ها داستانهای مثنوی که به نکات داستان طوی و بازر گان اشاره شد باز به نکته دیگری اشاره می گردد

مولوی درز ادامه داستان می فرمایند:

نکته ای کان جست نا گه از زبان

همچو تیری دان که جست آن از کمان

به این نکته باید توجه زیادی کرد که با گفتن حرفی چه بسا شرنوشت یک یا چند نفر زیر و رو می شود از طرفی گوینده آن سخن  عذاب وجدان گرفته وخود را سرزنش می کند که چرا این حرفو من زدم به همین خاطر سعدی هم با توجه به اهمیت مسئله می گوید:

دو چیز طیره عقل است .دم فرو بستن

به وقت گفت و گفتن به وقت خاموشی

یعنی آنجا که باید حر بزنی خاموش نشستن وآنجا که باید خاموش بمانی حف زدن عقل انسان را سبک می کند

مولوی با توجه به اهمیت این مسئله سخن را به تیر تشبیه کرده است وقتی گفته شد مثل این است که تیر از کمان رها شد دیگر بر نمی  گردد . پس دوستان عزیز توجه کنند هر حرف و سخنی را که می خواهند بیان کنند قبل از اینکه از دهانشان در بیاید باید به تبعات و دست آوردهای آن سخن خوب فکر کنند تا مشکلی برای خود و خا نواده ودر نهایت به جامعه بوجود نیاورد. سخن مثل تخم است که در زمین دلها کاشته می شود بدون شک این تخم به بار خواهد نشست و میوه خواهد داد چنانکه حافظ می گوید{هر کسی آن درو.د عاقبت کار که کشت} پس از این به بعد هر سخنی که خواهیبم گفت باید اول  آثاری که آن سخن برای ما بوجود خواهد آورد از نظر خود خواهیم گذراند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: