امروز برای دوستان عزیز غزلی را که تازه سروده ام تحت عنوان {بر سر آتش}تو وبلاگ می گذارم.

ای دل چه دیده ای که به سر می دوانیم

چون مرغ پر شکسته به هر سو کشانیم

آسان بدست نامده خا مو شیم.کنون

ترسم که باز.بر سر آتش نشانیم

از عشق نارسیده.رسیدست جان به لب

ترس دوباره وارهی و وارهانیم

عمریست همزبان دلم جز خیال نیست

دردا کجا برم غم بی همزبانیم

از بخت بد فرشته شود دیو در برم

سخت است بشکند قفس زندگانیم

خوابیده ام به بستر بخت سیاه خویش

زین خواب شبه مرگ چه سان می جهانیم

در صدهزار سینه ندیدم دلی. عجب

کاتش زنم زشعله سوز نهانیم

{ثالث}نچیده ام گل عیشی زشاخ دل

شدصرف.بی معامله نقد جوانیم

بناب:ثالث  27|10/91

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: