شاه عباس برای آن که بتواند بدون دغدغه ی خاطر کشور را اداره کند.در هریک ازشهر ها عمدا دو دسته مشخص بوجود آورد و آنان رابه جان یکدیگر انداخت.نام این دو دسته راپلنگ و فلنگ یا پلوک و فلوک می نامیدند..شاه عباس اغلب امر به تشکیل مبارزه این دو دسته می داد و خود جدال های خونین آنان را تماشا می کرد بعدها این دشمنی واقعا ریشه دار گردید.این دو دسته که بعد ها بنام  حیدر ی و نعمتی معروف شدند،تا اواخر دوره قاجاریه نیز در شهرها وجود داشتند. شاه عباس با این ترفند جامعه شناختی{شاه عباس در زمان خود بهترین جامعه شناس بود}می خواست که افراد یک شهر و یک ولایت ،چنان با هم مخالف و بخون هم تشنه باشندوهمه اهالی ولایات مختلف همواره سلاح در کف با یکدیگر مشغول باشند و تنفر و خصومت خود را  در دایره تنگ تعصبات کور قومی و قبیله ای محصور کرده وبه اطراف شاه و پایتخت سوق ندهند.متاسفانه امروز هم همان سیاست به نوع دیگری مثل درست کردن جک های خرد کننده بر علیه قومیتهای مختلف ظهور کرده است و عده ای هم نا آگاهانه آب به آسیاب کسانی می ریزند که به طور دقیق وحدت واقعی ملت ریشه دار ایران را هدف قرار داده اند.

نظرات شما عزیزان:

احسان بناب

ساعت16:37---11 دی 1392

زبس که داد قلم شرح سرنوشت فراق
زسرنوشت قلم نامه گشته شیدائی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: