سلام دوستان.اخیرا یکی از دوستان بنام میلاد پرسیده اند که تو چر انتقاد می کنی؟ابتدا از حضور تک تک عزیزان در وبلاگ را که زحمت می کشند و تشریف می آورند تشکر می کنم. بعد بطور اجمال علت و فلسفه  انتقاد را بیان می کنم تا مسئله بهتر درک گردد.دیگر اینکه  به خدمت این دوست گرامی عرض می کنم که اگر می توانند  حضورا با اینجانب ملاقات داشته باشند ،مطالبی هست  که باید از نزدیک بشنوند تا به آن سوال اصلی که در ذهن دارند برسند.

واما در مورد انتقاد باید بدانید که امروز آخرین یافته های محققان بیانگر این نکته است که اصلاح مقدم بر تغییر است .این یعنی چه؟

وقتی قلب و یا کلیه فردی بیمار شود بهترین راه حل اصلاح و درمان قلب و یا کلیه است. اگر  صرف اینکه قلب مریض را باید برید و قلب دیگری را  جایگزین کرد،به هیچ وجه جایز نیست زیرا اساس زندگی فردبه خطر می افتد .تغییر زمانی  جایز است که دیگر امیدی به درمان نباشد.بر همین اساس امروز در مدیریت کلان بنا بر اصلاح است نه تغییر.حتا محققان معتقد هستند که وقتی در جامعه در سطوح کلان مدیریتی تحولی صورت می گیرد. بهتر است که زیر مجموعه اصلاح شوند و در فرایند  سیاست آتی کانا لیزه گردند. به عنوان مثال وقتی رئس جمهوری عوض می شود می بینی از سطوح کلان مدیریتی گرفته تا دهیاری یک روستا نیز عوض می شود  در حالی که اگر  رئیس جمهور  تازه، به اصلاح روی بیاورد نه تغییر آن وقت نصف مشکلاتش حل شده می با شد. اما این مسئله در سازمانهای اقتصادی بیشتر کاربرد دارد .یعنی  اصلاح را به جای تغییر اعمال می کنند.

اما چرا من همیشه انتقاد می کنم.

دوست عزیز انتقاد از یک مجموعه و یا حکومت چندین نکته حساس در پی دارد. یکی این که امید به اصلاح است و مانند یک عضو ی که  مریض شده و باید درمان گردد. اگر از حکومتی انتقاد نکنند به این معنی است که  یا قابل اصلاح نیست و یا کاملا  خفقان حاکم است.دیگر اینکه اگر تیغ انتقاد همیشه عریان باشد،خلافکاران احساس امنیت نخواهند کرد و سایر مزایا که مجال بحث در این  اندک نوشته  وجود ندارد.امید وارم که دوستان عزیز فرهنگ نقد پذیری را در جامعه رواج بدهند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: