ناگفته های تاریخ:

تاکنون کمتر کسی از مبارزات زنان در قیامهای آزادیخواهی در ایران یاد کرده است.اما زنان در طول تاریخ همپای مردان در مقابل استبداد ایستاده و چه بسا شهدائی نیز تقدیم ملت کرده و خونشان  نهال  آزادی را آبیاری کرده است.

در جنگهای تبریز،زنان گذشته از اینکه در کارهای پشت جبهه از قبیل پرکردن پوکه فشنگ و غیره کمک می کردند،گاهی در میدانهای نبرد جانفشانی  می کردند.

پاولوویچ می نویسد:

عکس یک دسته شصت نفری از زنان چادر به سر ایرانی،تفنگ بدست در اختیار ماست که محافظ یکی از سنگرهای آزادیخواهان بودند.

در یکی از زد و خوردهای بین اردوی انقلابی ستار خان با لشکریان شاه بین کشتگان انقلابیون ،جسد بیست زن مشروطه طلب در لباس مردانه  پیدا شده است.

ودر یکی از جنگها مبارزی زخمی شده بود چون مجاهدان می خواهند برای پانسمان زخمش لباس او را در بیاورند،او اجازه نمی دهد.بعد معلوم می شود که زخمی دختر بوده .وقتی ستار خان متوجه موضوع می شود به بالای سرس رفته و می گویید:قیزیم مگر من اولموشم سن جنگه گیریشیسن.یعنی دخترم مگر من مردم که تو به جنگ می روی.روی هم رفته زنان شرق خصوصا زنان ایران از نظر بهره هوش،شعور اجتماعی و سیاسی ،نیز از نظر زیبائی از زنان غرب بمراتب بالاتر هستند اما از آنجا که در کشور ما بعضی از مردان حماقت را بانجابت اشتباه می گیرند،باعث شده است که هنوز هم زنان ما نتوانند ، آنگونه که شایسته زن ایرانیست  کار ساز باشند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: